چقدر خوبه وقتی آدم ياد ميگيره كه ديگه نبايد به يه گُل مُرده آب بده 🙂
دیدم فقط اونی باهات تا تهش میمونه که تو آینه جلوت وایساده..!
خیلی وقتا انقدر خوب ادای خوب بودنو در میاریم که خودمونم یادمون میره از درون آشوبیم!
باشد که نباشیم که بدانند نماندن بلدیم!
در حق هیچ کس هیچ لطفی نکن
آخرش ميان ميگن : حالا مگه چیکار کردی؟
تو فرقی با مانکن پشت ویترین نداری!
ظاهر تکمیل!
از درون پوچ!
انقد نقش بازی کرده بود، میترسید خودشو بازی کنه و نشناسنش!
تا حالا نشستی بشمری ببینی
واسه چند نفر مهمی؟ 🙂
ما هموناییم که تو بچگی بزرگ شدیم تو جوونی پیر!
من فقط رو مخ میرم!
اصلن دوس ندارم تو دل برم 🙂
فاصله گاهی اوقات باعث میشه بدونی کی ارزش نگه داشتن داره و کی ارزش بیخیال شدن:)
وضعیت جوریه که نه دل خوشی از آدمای قدیمی داری، نه حوصله ی آدمای جدیدو داری
تلفن جواب ندادن من فقط به‌خاطر دو چیزه:
۱. نمی‌شناسم کیه
۲. می‌شناسم کیه
به ادعاهاشون و از خودگفتناشون توجه نکنین تنها راه شناخت آدما گذر زمانه