بزرگ کردن کودکان اصلا آسان نیست، و هنگامی که آن‌ها وارد دوران نوجوانی می‌شوند، این کار سخت‌تر نیز خواهد شد از این رو روانشناسی نوجوانان امری بسیار مهم به نظر می رسد چرا که نوجوانان در مرحله‌ی سختی از زندگی‌شان – بین سنین کودکی و بزرگسالی – قرار دارند، و معمولا دمدمی مزاج، معترض، کنجکاو، و گاهی اوقات پر استرس یا سردرگم هستند. هم‌چنین، نوجوانی یک بازه‌ی زمانی است که در آن، نوجوانان می‌خواهند چهره‌ای بالغ‌تر از آن‌چه هستند به نمایش بگذارند؛ آن‌ها می‌خواهند خود را شایسته‌ی تصمیم‌گیری نشان دهند، و هم‌چنین توجه کم‌تری به نصیحت‌ها و تجربه‌های مادر و پدرشان می‌کنند. هنگامی که با ناامیدی و شکست رو به رو می‌شوند، به وضوح بیش از پیش دچار نارضایتی و حتی دشمنی می‌شوند.
روانشناسی نوجوانان
آگاهی از رفتار عادی نوجوان‌ها برای مادرها و پدرها ممکن است بسیار سخت باشد. شاید روزهایی فرا برسند که رفتار نوجوان‌تان به هر چیزی به غیر از رفتار یک انسان عادی تبدیل شود. با وجود این، با این‌که این سال‌ها می‌توانند بسیار چالش‌برانگیز باشند، بدرفتاری و بروز برخی تغییرات در خلق و خو و هم‌چنین رفتار نوجوان مسئله‌ای کاملا طبیعی است.
درک این مسئله که از نوجوان‌تان چه انتظاراتی دارید، بسیار با اهمیت است. درک تفاوت میان رفتارهای طبیعی نوجوان و اعمال نگران‌کننده‌ی وی می‌تواند در سال‌های پیش رو، وضعیت شما و نوجوان‌تان را بسیار بهبود ببخشد و از بروز بسیاری از دردسرها جلوگیری کند. هنگامی که تشخیص بدهید رفتار نوجوان‌تان آن چنان طبیعی نیست، کمک گرفتن از متخصصان روانشناسی نوجوانان در اسرع وقت می‌تواند رشد نوجوان و تبدیل شدن‌اش به یک فرد بزرگسال کاملا کارآمد و مفید را تضمین کند.
روانشناسی نوجوانان
۱. پرخاشگری کلامی
پرخاشگری کلامی یکی از رفتارهای طبیعی نوجوانان، به خصوص پسرها است. تغییرات هورمونی به همراه احساس استقلال بیش‌تر می‌توانند باعث شوند نوجوان‌ها، با خشونت، کلمه‌هایی زننده به زبان بیاورند، داد بکشند، یا دعوا کنند.
مطالعات نشان داده‌اند، پسرهای نوجوانی که به سن بلوغ نزدیک می‌شوند و سطوح تستوسترون در بدن‌شان افزایش می‌یابد، بیش از پیش دچار پرخاشگری کلامی می‌شوند. در نهایت، با تثبیت سطوح این هورمون در بدن و با افزایش سن میزان پرخاشگری در آن‌ها کاهش می‌یابد.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
با این‌که پرخاشگری کلامی در نوجوانان مسئله‌ای عادی است، هنگامی که این رفتار به شدت وخیم یا به پرخاشگری بدنی تبدیل شود، زمان برای درخواست کمک فرا می‌رسد. قطعا هیچ مادر و پدری نمی‌خواهد این پرخاشگری‌ها از کنترل خارج شوند. هم‌چنین، وقتی نوجوان‌تان به خودش یا به دیگران آسیب می‌رساند، نمی‌توانید بی‌تفاوت این وضعیت را مشاهده کنید. چنان‌چه نوجوان‌تان نشانه‌هایی از پرخاشگری بدنی از قبیل ضربه زدن به دیوار، شکستن اجسام، یا آسیب زدن به دیگران را از خود بروز دهد، لازم است فورا از متخصصان درخواست کمک کنید.
۲. عدم تحمل ناکامی
تغییرات هورمونی و سردرگمی درباره‌ی جایگاه خود در دنیای اطراف نیز می‌توانند به عدم تحمل ناکامی، و هم‌چنین بروز مشکلات محیطی از قبیل مشکلات داخل خانه، قلدری، وضعیت بد اقتصادی، فشار دوستان، عدم پشتیبانی از جانب اعضای خانواده، و دشواری در دوست‌یابی و برخی دیگر از مشکلات منجر شوند. نوجوان‌ها به آسانی احساس ناکامی می‌کنند، و این ناکامی می‌تواند به طغیان‌های هیجانی یا پرخاشگرانه منجر شود. هم‌چنین، مطالعات نشان داده‌اند سطوح تستوسترون می‌توانند این قبیل رفتارها را در پسرهای نوجوان افزایش دهند.
۳. عدم کنترل تکانه
نوجوان‌ها کنترل بسیار اندکی بر تکانه‌های خود دارند. به طور کلی، کودکان تمایل دارند برای چیزهایی که می‌خواهند، معمولا بدون در نظر گرفتن پیامدهای آن‌ها، به هر روشی دست بزنند. نوجوان‌ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند؛ فقط با این تفاوت که خواسته‌های‌شان در مقایسه با تمایل یک کودک برای خوردن بستنی به جای صبحانه، می‌توانند پیامدهای بسیار خطرناک‌تری داشته باشند.
پژوهش‌هایی برای کشف چگونگی کارکرد مغز نوجوان‌ها و هر آن‌چه به بروز رفتارهای طبیعی در آن‌ها منجر می‌شود، به عمل آمده‌اند. یک مطالعه نشان داد، نحوه‌ی کارکرد مغز نوجوان‌ها به صورت فوق‌العاده‌ای می‌تواند کنترل بی‌تجربه و رشد نیافته‌ی تکانه‌ها را در آن‌ها توضیح دهد.
عدم کنترل تکانه می‌تواند به بروز برخی رفتارهای طبیعی در نوجوان‌ها از قبیل فرار از انجام تکالیف مدرسه برای شرکت در یک مهمانی یا حضور در یکی از رویدادهای مدرسه، نوشیدن الکل، تجربه‌ی مواد مخدر، یا تجربه‌ی رابطهی جنسی منجر شود. عدم کنترل تکانه در موارد شدید می‌تواند به ایجاد تمایل برای سرقت‌های کوچک، دروغگویی، یا تعریف داستان‌های ساختگی و عجیب به جای حقیقت منجر شود.
۴. دوری کردن از خانواده
یکی از رفتارهای طبیعی نوجوان‌ها دوری کردن از خانواده و سپری کردن زمان بیش‌تری با دوستان و همسالان است. با این‌که دوری‌گزینی هیجانی و جسمی نوجوان از خانه و اعضای خانواده مسئله‌ای ناراحت‌کننده تلقی می‌شود، نشانه‌ای از نخستین تلاش‌ها برای کسب استقلال نیز هست. این کار کاملا طبیعی است، و تعامل روز افزون آن‌ها با همسالان باید از جانب مادر و پدر تشویق شود.
چه وقت به کمک نیاز است
اگر نوجوان از تمام تعاملات اجتماعی اجتناب می‌کند، مادر و پدر باید نگران وضعیت وی شوند. با دقت به رفتارهای نوجوان‌تان توجه کنید تا از وجود تعاملات اجتماعی به اندازه‌ی کافی در زندگی‌شان اطمینان حاصل کنید. اگر آن‌ها از خانواده دوری می‌کنند، ولی با همسالان‌شان نیز تعامل ندارند، ممکن است دچار انزوا شده باشند. این وضعیت می‌تواند نشانه‌ای از افسردگی یا اضطراب اجتماعی باشد و نوجوان باید فورا تحت اقدامات درمانی قرار بگیرد.
۵. سخت‌تر و طولانی‌تر خوابیدن
نوجوان‌ها در طول سنین ۱۴ الی ۱۷ به سرعت با رشد جسمی زیادی مواجه می‌شوند. آن‌ها در طول دوره‌ی رشد سریع جسمی به سختی به خواب می‌روند و معمولا خواب طولانی‌تری دارند، و این رفتاری طبیعی است. نوجوان‌تان ممکن است تمایلی برای بلند شدن از تخت‌خواب و رفتن به مدرسه و خوابیدن به موقع هنگام شب نداشته باشد، یا حتی در روزهای تعطیل تا بیش از دوازده ساعت بخوابد.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
اگر نوجوان‌تان به سختی به خواب می‌رود، و بی‌وقفه برای مدت بسیار طولانی می‌خوابد، ممکن است دچار مشکل شده باشد. اگر متوجه شده‌اید نوجوان‌تان دچار کمبود انرژی شده است، به فعالیت‌ها و موضوعاتی که پیش‌تر به آن‌ها علاقه داشت، بی‌علاقه شده است، و به سایر علائم مشابه‌ی ترک دارو یا مواد مخدر مبتلا شده است، ممکن است نشانه‌ای از این باشد که نوجوان‌تان دچار افسردگی است. در این مواقع، در صورت لزوم برای ارزیابی وضعیت وی باید فورا از متخصصان کمک بگیرید.
۶. افزایش اشتها
از آن‌جا نوجوان‌ها در این دوره از زندگی به سرعت در حال رشد هستند، اشتهای‌شان افزایش می‌یابد. احتمالا متوجه خواهید شد نوجوان‌تان بیش‌تر از گذشته غذا می‌خورد، و هم‌چنین بین وعده‌های غذایی نیز خوراکی می‌خورد. بنابراین، اگر نوجوان‌تان هر آن‌چه را در دسترس‌اش وجود دارد می‌خورد، و آن چنان به دنبال گزینه‌های سالم غذایی نیست، نگران نشوید؛ این رفتار برای یک نوجوان، طبیعی به شمار می‌رود.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
اگر نوجوان‌تان دائما غذا می‌خورد و به سرعت در حال افزایش وزن است، شاید لازم باشد وی را برای معاینه نزد پزشک ببرید تا مطمئن شوید هیچ گونه نگرانی درباره‌ی سلامتی وی وجود نداشته باشد. علاوه بر آن، شاید نیاز باشد نوجوان‌تان از لحاظ ابتلا به اختلالات خوردن نیز مورد ارزیابی قرار بگیرد. برخی از نوجوان‌ها در طول سنین رشد خود برای رسیدن به آرامش به غذا خوردن روی می‌آورند، و این مسئله می‌تواند پیامدهای ناخوشایند کوتاه مدت و طولانی مدتی برای سلامتی‌شان داشته باشد.
۷. افزایش ریسک پذیری غیر منطقی
ریسک پذیری با عدم کنترل تکانه و فشار گروه‌های همسالان در ارتباط است. تمایل برای هم‌رنگ شدن با جماعت یکی از رفتارهای طبیعی نوجوانان است؛ آن‌ها در این سنین پیش از تصمیم‌گیری به پیامدهای احتمالی آن فکر نمی‌کنند. این مسئله می‌تواند به افزایش ریسک پذیری غیر منطقی از قبیل تجربه‌ی نوشیدن الکل، برقراری رابطهی جنسی، فرار از مدرسه، یا رانندگی بدون گواهینامه منجر شود.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
هنگامی که رفتارهای پر ریسک نوجوان برای خود و سایرین خطرناک شوند، باید به این مشکل رسیدگی و از متخصصان درخواست کمک کنید. اگر نوجوان‌تان دچار تجربه‌ی مصرف مواد مخدر شده است، با دیگران دائما دعوا می‌کند، یا به حدی بی‌پروا شده است که در هر لحظه ممکن است دچار خطر شود، پیش از آن‌که به کسی آسیب وارد شود، باید این مشکل را برطرف کنید.
۸. نگرانی درباره‌ی ظاهر فیزیکی
هر چه نوجوان‌تان بزرگ‌تر می‌شود، بیش از گذشته به ظاهر فیزیکی خود اهمیت می‌دهد. ابتدا، وی درباره‌ی هماهنگ بودن با سایر آدم‌های اطراف‌اش مدام دچار نگرانی می‌شود. هر چه سن‌اش بالاتر می‌رود، نگرانی‌های‌اش درباره‌ی جذاب بودن برای آدم‌هایی که به طور بالقوه می‌تواند با آن‌ها وارد یک رابطهی عاشقانه شود، بیش‌تر می‌شود.
نوجوان‌تان ممکن است درباره‌ي لباس‌های‌اش سخت‌پسندتر شود، مدام نگران باشد که کفش‌اش از مد نیفتد، یا مدت زیادی در حمام یا پشت میز آرایش، خود را برای بیرون رفتن یا شرکت در یک مهمانی آماده می‌کند؛ اگر دچار اضافه وزن است، سعی می‌کنید رژیم بگیرد، یا اگر بیش از اندازه لاغر است، به پرورش اندام روی می‌آورد.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
با این‌که نگرانی نوجوان‌ها درباره‌ی وضعیت ظاهری‌شان مسئله‌ای طبیعی است، اگر این نگرانی بیش از اندازه باشد، باید نگرانی مادر و پدر را نیز برانگیزد. اگر نوجوان‌تان که پیش‌تر کمی اضافه وزن داشت، به سرعت لاغر شود، عادات غذایی‌اش به شکل عجیبی تغییر کند، یا به طور کلی از غذا خوردن دست بکشد، باید وی را نزد یک مشاور ببرید تا درباره‌ی اختلالات خوردن مورد معاینه قرار بگیرد. اگر نوجوان‌تان آن چنان به انجام تمرین‌های بدنسازی می‌پردازد که دچار خستگی شدید می‌شود – ولی باز هم ادامه می‌دهد، ممکن است آسیب‌های دائمی به بدن‌اش وارد کند؛ بنابراین، درمان این وضعیت از اهمیت بالایی برخوردار است.
۹. داشتن حالت تدافعی و عبور از حدود
هم‌زمان با این‌که نوجوان‌تان برای استقلال مبارزه می‌کند، ممکن است حالت تدافعی به خود بگیرد و از حدود قوانین و انتظارات عبور کند. نادیده گرفتن قوانین، بحث کردن درباره‌ی آن‌ها، یا تمرد کامل از هر آن‌چه از آن‌ها خواسته شود، جزء رفتارهای طبیعی نوجوان‌تان هستند. با این‌که این رفتار تا حدودی ناامید کننده به نظر می‌رسد، بخشی طبیعی از فرایند رشدی است که هر نوجوانی باید آن را پشت سر بگذارد.
۱۰. عزت نفس پایین
بسیاری از نوجوان‌ها دارای عزت نفس پایینی هستند، به خصوص هنگامی که مرحله‌ی سختی از زندگی‌شان را سپری می‌کنند که در آن به هیچ چیز احساس تعلق نمی‌کنند. وقتی خود را مانند یک کودک نمی‌بینند و هم‌زمان احساس یک فرد بزرگسال را نیز ندارند، ممکن است درباره‌ی جایگاه‌شان در دنیای اطراف دچار شک و تردید شوند. این مسئله می‌تواند به کاهش عزت نفس یا ایجاد تصویر ضعیفی از خود منجر شود.
به علاوه، فشار همسالان برای داشتن بهترین وضعیت ظاهری و بهترین عملکرد می‌تواند برای برخی از نوجوانان به شدت تضعیف کننده باشد. اگر آن‌ها به سختی تلاش می‌کنند مانند دیگران باشند یا انتظارات را برآورده کنند، یا اگر با پدیده‌ی شوم و در حال افزایش زورگیری مجازی مواجه شوند – که دارای تاثیری به شدت مخرب است، ممکن است عزت نفس‌شان خدشه‌دار شود. می‌توانید با داشتن انتظارات واقع‌گرایانه‌تر از آن‌ها و یادآوری مکرر این حقیقت که آن‌ها بسیار خاص هستند، می‌توانید به آن‌ها کمک کنید. هم‌چنین، اگر متوجه‌ی نوجوان‌تان بر اثر استفاده از رایانه و فضای مجازی دچار تغییر در نگرش و رفتار شده است، می‌توانید میزان استفاده از آن را برای نوجوان‌تان محدود کنید.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
چنان‌چه نوجوان‌تان دچار ناامیدی، افسردگی، با دوری‌گزینی شده است، می‌تواند نشانه‌ای این حقیقت باشد که کاهش عزت نفس در وی به اضطراب یا بیماری افسردگی تبدیل شده است. با این‌که ایجاد تصویر ذهنی ضعیف از خود به میزان خاصی در نوجوان‌تان مسئله‌ای طبیعی است، اگر این احساس که ”به اندازه‌ی کافی خوب نیست” در نوجوان‌تان به مدت طولانی باقی بماند، می‌تواند باعث افسردگی شدید و حتی منجر به خودکشی شود. در صورت امکان، آگاهی از این‌که چه چیزی بر نگرش نوجوان‌تان تاثیر گذاشته است – از طریق گفتگو – از اهمیت بالایی برخوردار است، و اگر وی تمایلی به در درددل کردن ندارد یا خلق و خوی‌اش به شدت یا به سرعت تغییر می‌کند، باید وی را به یک مرکز درمانی ببرید.
۱۱. عدم انجام وظایف و تعهدات گذشته
بسیاری از نوجوانان به دنبال کشف چیزهایی هستند که آن‌ها را از همه چیز برای خود مهم‌تر می‌پندارند؛ و به همین خاطر، از انجام وظایف و تعهدات گذشته‌شان سر باز می‌زنند. مثلا اگر یک نوجوان تاکنون از یک ساز موسیقی استفاده می‌کرد یا در یک تیم ورزشی شرکت می‌کرد، ولی هم‌اکنون علاقه‌اش را به آن‌ها از دست داده و این کارها را ترک کرده است، جای تعجب وجود ندارد. این نیز یکی دیگر از رفتارهای طبیعی نوجوانان است و نباید در این مورد نگران شوید. با وجود این، اگر نوجوان‌تان علاقه‌اش را تقریبا به همه چیز از دست داده است، ممکن است دچار افسردگی شده باشد.
۱۲. خودخواهی
ممکن است متوجه شده باشید نوجوان‌تان به شدت خودخواه شده است. احتمالا مدتی است فقط به خودش فکر می‌کند، و به ندرت به افکار، احساسات، یا رفتارهای دیگران توجه می‌کند. دلیل این مسئله این است که وی به تازگی خود را به عنوان یک شخصیت جدید شناسایی کرده است و در حال پیدا کردن جایگا‌ه‌اش در دنیای اطراف خود است. این شرایط باعث می‌شوند وی توجه کم‌تری به چیزهای خارج از دایره‌ی درک و توجه‌اش (به خود) داشته باشد.
۱۳. بیداری و بیرون بودن تا دیروقت
با این‌که بیداری و بیرون بودن نوجوان‌تان تا دیروقت ممکن است ناراحت‌کننده و گاهی اوقات خطرناک به نظر برسد، ولی این رفتار نیز جزء رفتارهای طبیعی نوجوانان به شمار می‌رود. آن‌ها معمولا درک کاملی از زمان ندارند. نوجوان‌ها به سادگی زمان را نادیده می‌گیرند، به خصوص هنگامی که با همسالان‌شان در حال تعاملات اجتماعی باشند.
اگر نوجوان‌تان دیرتر از زمان معین به خانه می‌آید یا تا دیروقت بیدار است، لزوما دچار دردسر یا خطر نشده است. در بیش‌تر موارد، نوجوان‌ها به سادگی به گذشت زمان و این‌که چه‌قدر از زمان معین برای بازگشت به خانه گذشته است، بی‌توجه هستند. همیشه با نوجوان‌تان در تماس باشید و اگر در بازگشت به خانه تاخیر داشته است، زمانی را که باید به خانه برگردد با ارسال پیام به وی یادآوری کنید.
۱۴. تلاش برای درک مفهوم هویت
بسیاری از نوجوان‌ها در طول دوره‌ی نوجوانی برای درک مفهوم هویت به شدت تلاش می‌کنند. نوجوان‌تان ممکن است مراحلی را پشت سر بگذارد که در آن، زمانی مثل رپرها لباس بپوشد و زمانی نیز از مد ایموها پیروی کند؛ ممکن است در مراحل دیگر نوجوانی‌اش عاشق خواندن کتاب شود، و سپس از کتاب متنفر شود. نوجوان‌تان ممکن است به طور کلی طرز پوشش خود را تغییر دهد یا به چیزهایی علاقه‌مند شود که پیش‌تر علاقه‌ای به آن‌ها نداشته است.
هم‌چنین، نوجوان‌ها معمولا برای درک مفهوم هویت جنسی یا جنسیتی خود در این دوره بسیار تلاش می‌کنند. بسیاری از آدم‌هایی که تمایلات تراجنسیتی یا همجنس‌گرایی را در خود کشف کرده‌اند، چنین احساساتی را از دوره‌ی نوجوانی تجربه کرده‌اند. نوجوان ممکن است این قبیل احساسات را به خوبی درک نکند؛ بنابراین، بودن‌تان در کنارشان و بحث آزاد درباره‌ی مشکلات احتمالی در خصوص مفهوم هویت از اهمیت بالایی برخوردار است.
۱۵. نوسانات خلقی
با رشد کودکان و ورود آن‌ها به دوره‌ی نوجوانی، ابتلای آن‌ها به نوسانات خلقی کاملا شایع است. تغییرات گسترده‌ی هورمونی در بدن نوجوان بر میزان تولید دوپامین و سروتونین در مغز تاثیر می‌گذارند و باعث تغییرات مکرر در وضعیت خلق و خوی‌اش می‌شوند. نوجوان‌ها ممکن است در یک لحظه کاملا آرام، و در لحظه‌ای دیگر ناراحت و گریان باشند. این رفتار برای نوجوان‌ها کاملا طبیعی است.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
نوسانات خلقی هنگامی مایه‌ی نگرانی می‌شوند که بسیار جدی، مکرر، و بسیار شدید باشند. بسیاری از اختلالات خلقی و اختلالات شخصیتی، نخست، در دوره‌ي نوجوانی بروز می‌کنند. اگر به نظر می‌رسد فرزندتان، همواره بدون دلیل خاصی، مکررا پرخاشگری می‌کنید یا دچار نوسانات خلقی می‌شود، ممکن است به یکی از این اختلالات مبتلا شده باشد. بهتر است جهت ارزیابی این علائم، فرزندتان را نزد یک روانشناس ببرید.
۱۶. افزایش تمایل به حفظ حریم شخصی
نوجوان‌تان، با افزایش سن، تمایل بیش‌تری به حفظ حریم شخصی‌اش پیدا خواهد کرد؛ و رعایت این حریم شخصی از جانب شما بسیار حائز اهمیت است. بخشی از این افزایش تمایل به حفظ حریم شخصی به خاطر تغییراتی است که در طرز تفکر نوجوان در خصوص مسائل جنسی ایجاد شده است. وی نمی‌خواهد بدون لباس یا تقریبا برهنه دیده شود. اگر نوجوان‌تان با خواهر یا برادرش یک اتاق مشترک دارد، وی مجبور می‌شود برای تعویض لباس به حمام یا مکان دیگری برود.
به علاوه، تمایل نوجوان برای حفظ حریم شخصی در مورد افکار و احساسات‌اش نیز افزایش می‌یابد. وی ممکن است دفترچه‌ی خاطرات یا یادداشت روزانه داشته باشد، یا برای خود یک دوست بسیار صمیمی پیدا کند که بتواند با وی درددل کند. در هر دو حالت، باید به حریم شخصی نوجوان‌تان احترام بگذارید. ممکن است نوجوان‌تان در مورد افکار و احساسات‌اش آن چنان مطمئن نباشد و تمایل نداشته باشد آن‌ها را با دیگران در میان بگذارد. این رفتار برای یک نوجوان کاملا طبیعی است و نباید مایه‌ی نگرانی مادر و پدر باشد.
۱۷. تمایل به تجربه‌ی رابطهی جنسی
تمایل به داشتن رابطهی جنسی برای نوجوانان مسئله‌ای کاملا طبیعی است. تمایل به چنین تجربه‌ای ممکن است با کاوش در بدن خودشان آغاز شود. یا با افزایش سن، ممکن است درباره‌ی برقراری رابطهی جنسی با دیگران نیز کنجکاو شوند. تقریبا بیش‌تر نوجوانان بدون تجربه کردن لذت جنسی (به هر طریق) وارد سنین بزرگسالی نمی‌شوند. توصیه می‌شود درباره‌ی مسائل جنسی، خطرات، و مشکلات ناشی از برقراری روابط پرخطر با نوجوان‌تان گفتگو کنید و وی را برای زندگی جنسی سالم در آینده آماده کنید.
روانشناسی نوجوانان: چه وقت به کمک نیاز است
چنان‌چه نوجوان‌تان نه تنها روابط جنسی را تجربه می‌کند، بلکه در این مورد کاملا بی‌پروا و بی‌قید است، برای حل این مشکل و پیشگیری از بروز مشکلات خطرناک در آینده از یک متخصص کمک بخواهید. بی‌قیدی جنسی می‌تواند از لحاظ جسمی، روانی، و هیجانی به شدت خطرناک باشد. اگر متوجه شده‌اید نوجوان‌تان دچار بی‌قیدی جنسی است، پیش از بروز پیامدهای ناخوشایند باید به سرعت این مشکل را برطرف کنید. چنین رفتاری ممکن است دارای برخی دلایل هیجانی باشد.
۱۸. تغییر مکرر در دوستان
نوجوان‌تان ممکن است دائما دوستان و روابطش را تغییر دهد. ممکن است در پیگیری و نظارت بر ملاقات‌های نوجوان‌تان با دوستان، و شروع و پایان این دوستی‌ها دچار مشکل شوید. عشق زندگی آن‌ها ممکن است ظرف یک روز جای خود را به فرد دیگری بدهد. هیجان‌ها در دوره‌ی نوجوانی بسیار شدید و قوی هستند، ولی نوجوان‌تان، در عین حال، تمایلات و اخلاق‌اش مرتبا تغییر می‌کنند.
اگر نوجوان‌تان هرگونه نشانه‌ی نگران کننده‌ای از علائم دوره‌ی نوجوانی را از خود بروز می‌دهد، بهتر است با یک روانشناس تماس بگیرید تا به سرعت وضعیت نوجوان‌تان مورد معاینه‌ی یک فرد متخصص قرار بگیرد. ممکن است روانشناس با اطمینان به شما بگوید رفتارهای نوجوان‌تان کاملا طبیعی است و چیزی برای نگرانی وجود ندارد. با وجود این، در برخی موارد، وی ممکن است بتواند مشکلات اساسی نوجوان‌تان را تشخیص دهد و در مبارزه با آن‌ها به فرزندتان کمک کند.