تحقیقات زیادی در مورد ارتباطات بین سلامت انسان و جهان طبیعی انجام شدهاست. یک مطالعه جدید منتشر شده در The Lancet Planetary Health روی اثرات منفی که آلودگی هوا میتواند داشته باشد و باعث تشدید اختلالات عصبی شود متمرکز شدهاست. این بررسی علمی ارتباط آلودگی هوا و اختلالات عصبی روی اثرات آلایندههای PM 2.5 بر مغز متمرکز شدهاس ، که بیشتر به دلیل ذرات ریز است که از قدرت سیستم دفاعی بدن ما میکاهد. شاهین ای. لاکان، مدیر اجرایی بنیاد جهانی علوم اعصاب، میگوید: “به سرعت آشکار میشود که محیط زیست ما نقش زیادی در سلامت مغز ما دارد. آلایندهها و سموم پیرامون ما در التهاب مغز و اطراف آن نقش زیادی دارند. آنها توانایی ما را برای مقابله با عفونت یا التهاب کاهش و ما را در معرض تحلیل رفتن مغز قرار میدهند. ”
ارتباط بین آلودگی هوا و اختلالات عصبی
اثرات احتمالی آلودگی هوا بر سلامتی چیست؟
قرار داشتن در معرض آلودگی هوا (خواه برای مدت زمان طولانی و خواه برای مدت زمان کوتاه) پیامدهای منفی بهداشتی زیادی دارد. عوارض جانبی ممکن است از حاد تا مزمن متفاوت باشد و پتانسیل تأثیر بر بزرگسالان، کودکان و بارداری را دارند.
روزنامه نگار محیط زیست و نویسنده کتاب «خفه شده: زندگی و تنفس در عصر آلودگی هوا» بث گاردینر میگوید: “وقتی سطح آلودگی هوا در یک مکان افزایش مییابد، تعداد حملات قلبی، سکته مغزی، سرطان، زایمان زودرس، مرده زایی و لوسمی دوران کودکی ( و این فهرست ادامه دارد و ادامه دارد!) نیز افزایش مییابد.
محققان دادههای دریافتکنندگان مدیکر را که بین سال های 2000 و 2016 در بیمارستان بستری شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. این دادهّها نشان داد که بین افزایش PM 2.5 و بستری در بیمارستانها برای بیماری پارکینسون، آلزایمر و سایر انواع زوال عقل ارتباط عمدتا خطی وجود دارد. این امر احتمالاً به دلیل اثراتی است که در آن آلودگی باعث افزایش استرس اکسیداتیو و تخریب عصبی میشود.
آلایندهها و سموم اطراف ما در بروز التهاب در مغز و اطراف آن نقش دارند. آنها توانایی ما را در مقابله با عفونت یا التهاب کاهش میدهد و ما را مستعد ابتلا به زوال مغز میکنند.
– شاهین لاکان
نوئل اکلی سلین، شیمیدان جو و نویسنده داستانهای Mercury Stories ، میگوید، “یکی از مواردی که مدتهاست درباره PM 2.5 میدانیم این است که اثرات منفی روی سلامتی دارد. یک سری شواهد وجود دارد که نشان میدهد PM 2.5 میتواند تأثیرات قلبی عروقی و تنفسی روی انسانها داشته باشد؛ و همه اینها احتمالاً با مرگ و میر زودرس مرتبط است. ”
سلین در عین حال تأیید میکند که عاملی که این ذرات را از سایرین متمایز میکند اندازه آنها است و این همان چیزی است که به PM 2.5 برای آسیب رساندن زیاد به بدن ما توانایی زیادی میدهد.
PM2.5 چیست؟
PM 2.5 یک دسته از آلایندهاست که سازمان حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آن را به این صورت تعریف میکند: “ذرات ریز قابل استنشاق، با قطرهایی که به طور کلی 2.5 میکرومتر و کوچکتر هستند.”
اندازه ذرات در هوا و جو متفاوت است و آنها میتوانند شامل طیف وسیعی از ترکیبات شیمیایی باشند. PM 2.5، همچنین به عنوان ذرات ریز قابل استنشاق شناخته میشود، نام دیگری برای ریز ذرات است که توانایی استنشاق و جذب عمیق در ریهها را دارند. سلین میگوید، “PM 2.5 یک اصطلاح کلی برای تمام ذرات بسیار ریز موجود در جو است و 2.5 نامیده میشود زیرا اندازه آنها کوچکتر از 2.5 میکرون است.”
افزایش نرخ مرگ و میر در اثر آلودگی
حتی اگر دانشمندان و فعالان محیط زیست در مورد اهمیت کاهش تولید گازهای گلخانهای به دلیل سلامت کلی ما هزاران بار داد سخن دادهاند، اما میزان تأثیر احتمالی آلودگی هوا روی بدن ما میتواند نگران کننده باشد.
گاردینر میگوید، “این امر به گونهای غیرقابل مشاهدهاست که خیلی نمیشنویم که بگویند فلانی در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست دادهاست … ما این اتفاق را نمیبینیم، اما آلودگی هوا میزان مرگ و میر را در اثر بسیاری از بیماریها افزایش میدهد. تنوع این تأثیرات چیزی است که مرا [در تحقیقاتم] شوکه کردهاست. ”
چه چیزی سبب افزایش آلودگی هوا میشود؟
گاردینر میگوید که اساساً آلودگی هوا ناشی از این چند مورد است:
– حمل و نقل. ترافیک، اتومبیل، اتوبوس! همه از گازوئیل یا بنزین استفاده میکنند. هر زمان که چیزی را بسوزانید، دود ایجاد میکنید و این دود در هوا می ماند و آن را استنشاق میکنید.
– نیروگاه های برقی که از زغال سنگ در برخی مناطق استفاده میکنند.
– صنعت. این مورد شامل کارخانهها و تولیدیها میشود.
یک سری شواهد وجود دارد که نشان میدهد PM 2.5 میتواند تأثیرات قلبی عروقی و تنفسی روی انسانها داشته باشد – همه اینها احتمالاً به مرگ و میر زودرس مرتبط است.
– نوئل اکلی سلین
استانداردهایی وجود دارد که هدف آن تنظیم میزان انتشار گازهای آلوده از کمپانیها است، اما این تأثیرات آلودگی هوا را ریشهکن نمیکند. سلین میگوید، “حتی برخی از سطوح [آلودگی هوا] که چندان شدید هم محسوب نمیشوند باز هم تأثیراتی دارند. هرچه آلودگی بیشتر کاهش یابد، بهتر است و منبع اصلی آن سوختهای فسیلی است. ” گاردینر معتقد است برای اینکه سطح آلودگی هوا به طور چشمگیری تغییر کند، باید مقررات سختگیرانهای برای کمپانیها وضع شود، زیرا آنها تولید کننده اصلی انتشار سم هستند.
دانشمندان و محققان امیدوارند که در کنار مقررات، دادههای اضافی حاصل از مطالعات مانند این باعث تغییر در رویههای مراقبتهای بهداشتی به طور کلی شود. لاکان میگوید: ” یافتههای چنین تحقیقاتی باید به خاطر مغزمان، سیاستهای عمومی از جمله استانداردهای بهداشت، محیط زیست و ایمنی را آگاه سازد.”
کلام پایانی
هنگامی که پای درمان و پیشگیری از اختلالات مرتبط با زوال عقل به میان میآید، ارائهدهندگان خدمات بهداشتی و پزشکی و محققان میتوانند این اطلاعات را هنگام طرحهای درمانی در نظر بگیرند. علاوه بر این، دانستن ارتباط مستقیم بین آلودگی هوا و اختلالات عصبی میتواند افراد را قادر به انتخاب آگاهانه هنگام تصمیم گیری در مورد مکان زندگیشان کند.